Μία από τις πιο σοβαρές παθολογίες στο μυοσκελετικό σύστημα είναι η κοξάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου. Εάν καθυστερήσει η επίσκεψη σε ιατρικό ίδρυμα, η ασθένεια μπορεί να προχωρήσει - μέχρι την εμφάνιση συνδρόμου οξέος πόνου, το οποίο δεν μπορεί να ανακουφιστεί με αναλγητικά και την πλήρη απώλεια της κινητικής ικανότητας της άρθρωσης.
Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε λεπτομερώς για όλες τις αποχρώσεις που σχετίζονται με την εξάλειψη των συνεπειών αυτής της παθολογικής διαδικασίας, τα στάδια και τις προληπτικές διαδικασίες της.
Τι είναι η κοξάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου;
Μιλάμε για εκφυλιστική-δυστροφική νόσο της άρθρωσης του ισχίου σε σοβαρή μορφή, η οποία μπορεί να προκαλέσει παραβίαση της λειτουργικής ικανότητας της άρθρωσης, μέχρι την απόλυτη απώλεια της. Ως προς τη συχνότητα εκδήλωσης, η κοξάρθρωση βρίσκεται στη δεύτερη θέση μετά την παραμορφωτική αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος.
Η κοξάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου συνοδεύεται από εκφυλιστική βλάβη του χόνδρου, εμφάνιση παθολογικών αναπτύξεων, οστική απορρόφηση, φλεγμονώδεις διεργασίες και άλλες επιπλοκές.
Δηλαδή, αυτή η παθολογία χαρακτηρίζεται από βλάβη σε ολόκληρη την άρθρωση, η οποία καλύπτει τον ιστό χόνδρου, το αρθρικό στρώμα, την υποχόνδρια οστική πλάκα, τις μυϊκές δομές, την κάψουλα και τους συνδέσμους.
Διακρίνονται επίσης οι ακόλουθες μορφές της νόσου:
- Πρωτοπαθής κοξάρθρωση. Θεωρείται η πιο κοινή πάθηση στην άρθρωση του ισχίου. Σε ηλικιωμένους, αυτή η παθολογία εκδηλώνεται στο πλαίσιο αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία.
- Δευτεροπαθής κοξάρθρωση. Εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα οποιασδήποτε ασθένειας.
Αιτίες της κοξάρθρωσης
Η ανάπτυξη της παθολογίας μπορεί να προκληθεί από λόγους εξωτερικού, επίκτητου και κληρονομικού χαρακτήρα.
Ειδικότερα, η κοξάρθρωση μπορεί να εκδηλωθεί σε φόντο συγγενούς κατωτερότητας της άρθρωσης του ισχίου, εκφυλιστικών-δυστροφικών αλλαγών, τραύματος, φλεγμονωδών διεργασιών, νέκρωσης του μυελού των οστών της κεφαλής του μηριαίου, μεταβολικών διαταραχών, γενετικών παραγόντων, αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία, παχυσαρκίας , αγγειακές ανωμαλίες και εργασία σε δύσκολες συνθήκες.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σχεδόν όλες οι δομές των αρθρώσεων υπόκεινται σε φλεγμονή.
3 στάδια ανάπτυξης της κόξαρθρωσης της άρθρωσης του ισχίου
Κατά την ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας, το ιξώδες του αρθρικού υγρού αυξάνεται, γεγονός που προκαλεί την εμφάνιση μικρορωγμών και οδηγεί σε αφυδάτωση της επιφάνειας του χόνδρου. Αυτό, με τη σειρά του, συμβάλλει στην εμφάνιση τσακίσματος και περιορισμένης κινητικότητας. Ένα άτομο αισθάνεται τέτοιες δυσάρεστες εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια της καθημερινής πίεσης και της σωματικής δραστηριότητας. Καθώς η πίεση στα κάτω άκρα αυξάνεται, η εξαντλημένη άρθρωση προσαρμόζεται στην αναγκαστική θέση και αρχίζει να καταστρέφει τις κοντινές δομές.
Επί του παρόντος, υπάρχουν 3 στάδια ανάπτυξης της νόσου:
- Πρώτα. Η κοξάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου σε αυτό το στάδιο έχει ήπια συμπτώματα που είναι ασυνεπή και εμφανίζονται στην πληγείσα περιοχή. Ταυτόχρονα, διατηρείται η κινητική δραστηριότητα και για την ανακούφιση του πόνου, αρκεί η λήψη φαρμάκων.
- Δεύτερος. Όταν ένας ασθενής διαγνωστεί με κόξαρθρο της άρθρωσης του ισχίου στο στάδιο 1, η ασθένεια δεν προκαλεί μεγάλη ενόχληση, αλλά όταν πρόκειται για το στάδιο 2 της νόσου, τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα. Ο πόνος γίνεται πιο έντονος και αρχίζει να ακτινοβολεί σε άλλα μέρη του σώματος. Η κινητική ικανότητα επιδεινώνεται σημαντικά, η οποία γίνεται ιδιαίτερα αισθητή μετά από παρατεταμένο περπάτημα ή αυξημένη σωματική προσπάθεια.
- Τρίτος. Εάν η κοξάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου 2ου βαθμού εξακολουθεί να είναι θεραπεύσιμη, στο τρίτο στάδιο η παθολογία γίνεται χρόνια. Συνοδεύεται από συνεχή πόνο και μεταδίδεται στο κάτω μέρος του σώματος. Ο ασθενής χάνει την ικανότητα να κινείται χωρίς πατερίτσες. Ελλείψει κατάλληλων θεραπευτικών μέτρων, εμφανίζεται ατροφία των δομών του χόνδρου και των μυών.
Τύποι κοξάρθρωσης
Η ταξινόμηση της παθολογίας της άρθρωσης του ισχίου βασίζεται σε ένα κριτήριο - πώς προέκυψε η ασθένεια στο μυοσκελετικό σύστημα. Υπάρχουν δύο κύριοι παράγοντες κινδύνου που μπορούν να πυροδοτήσουν την εμφάνιση της νόσου - γενετικοί και επίκτητοι λόγω αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία. Η παθολογική διαδικασία χωρίζεται επίσης σε διάφορους τύπους, ανάλογα με την πηγή εμφάνισης:
- Πρωτοπαθής κοξάρθρωση. Αυτή η παθολογία εκδηλώνεται στην περιοχή του ισχίου και είναι επίκτητη. Στο αρχικό στάδιο, επηρεάζει την αρθρική κάψουλα, μετά την οποία περνά στην περιοχή των ιστών που περιβάλλουν την άρθρωση. Παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν αυξημένη πίεση στα οστά της λεκάνης, υπερβολική σωματική δραστηριότητα και παρουσία φλεγμονωδών εστιών στα κάτω άκρα και στη σπονδυλική στήλη. Οι εκφυλιστικές βλάβες συγκεντρώνονται σε ιστούς που έχουν ήδη υποστεί αλλαγές.
- Δευτεροπαθής κοξάρθρωση. Αυτή η ανωμαλία είναι κληρονομική. Εκδηλώνεται στις αρθρώσεις και στο μυοσκελετικό σύστημα. Η ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας μπορεί να ξεκινήσει ήδη στη μήτρα μετά από τραυματισμό μιας γυναίκας, καθώς και στο φόντο της νέκρωσης του μυελού των οστών της κεφαλής του μηριαίου.
Τύποι κοξάρθρωσης λόγω εμφάνισης:
- Μετα-λοιμώδης. Εντοπίστηκε παρουσία συνεπειών μετά από μολυσματικές ασθένειες.
- Μετατραυματικό. Διαγνώστηκε σε περίπτωση επιπλοκών μετά από τραυματισμό των άκρων.
- Δυσορμονικός. Εμφανίζεται σε φόντο μεταβολικών διαταραχών ή υπερβολικής δόσης φαρμάκων.
- Συνεκτική. Εμφανίζεται σε άτομα άνω των 50 ετών λόγω της γήρανσης του οργανισμού.
Διαγνωστικά μέτρα
Εάν υποψιάζεστε κοξάρθρωση βαθμού 1 ή 2 της άρθρωσης του ισχίου, πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, θα πρέπει να κάνετε πλήρη εξέταση του σώματος. Είναι επίσης σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν ορθοπεδικό γιατρό, ο οποίος θα πραγματοποιήσει μια εξέταση, θα δώσει συστάσεις σχετικά με τις εργαστηριακές εξετάσεις και θα καταρτίσει ένα αποτελεσματικό σχέδιο θεραπείας. Συνήθως, τα διαγνωστικά μέτρα περιορίζονται στις ακόλουθες διαδικασίες:
- Ακτινογραφία. Σας επιτρέπει να μελετήσετε τις παραμέτρους του χάσματος μεταξύ των χόνδρων, να διαγνώσετε την παρουσία παθολογικών αναπτύξεων και επίσης να αξιολογήσετε την κατάσταση της κεφαλής του μηριαίου.
- Υπερηχογράφημα. Καθιστά δυνατή την παρακολούθηση της αιτιολογίας των αλλαγών στις οστικές δομές και τους συνδέσμους, καθώς και τη μελέτη της δυναμικής της κατάστασης του ασθενούς και τον προσδιορισμό του βαθμού ανάπτυξης της ανωμαλίας.
- CT. Σας επιτρέπει να λαμβάνετε πιο λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση των αρθρώσεων και των ιστών που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από αυτές.
- MRI. Αυτή η μέθοδος παρέχει μια λεπτομερή εικόνα της κατάστασης όλων των δομών της άρθρωσης του ισχίου.
Θεραπεία της κοξάρθρωσης της άρθρωσης του ισχίου
Εάν ο ασθενής έχει διαγνωστεί με κοξάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου 1 ή 2 μοιρών, είναι δυνατό να επιτευχθούν αποτελεσματικά αποτελέσματα με συντηρητικές μεθόδους. Μια τέτοια θεραπεία συνταγογραφείται στον ασθενή μεμονωμένα και καλύπτει διάφορες τεχνικές, οι οποίες μόνο μαζί δίνουν θετικό αποτέλεσμα. Έτσι, εάν ένας ασθενής διαγνωστεί με κοξάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου 1 ή 2 μοιρών και παρατηρηθούν τα αντίστοιχα συμπτώματα, μπορεί να συνιστώνται τα ακόλουθα μέτρα:
- Χρήση φαρμάκων;
- Φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες;
- Θεραπεία κρουστικών κυμάτων;
- Φυσιοθεραπεία.
Για να επιτευχθεί θετική δυναμική με τη χρήση συντηρητικών μεθόδων, θα πρέπει να εξαλειφθούν οι αιτίες που προκάλεσαν την εμφάνιση κόξαρθρωσης της άρθρωσης του ισχίου. Πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να μειώσετε το σωματικό βάρος, γεγονός που θα μειώσει το φορτίο στην άρθρωση και θα ελαχιστοποιήσει την πιθανότητα περαιτέρω ανάπτυξης της εκφυλιστικής-δυστροφικής διαδικασίας.
Επιπλέον, θα πρέπει να εξαλείψετε τη χρήση προϊόντων καπνού και να αυξήσετε τη σωματική δραστηριότητα, αποφεύγοντας την υπερβολική προσπάθεια. Για την πρόληψη της εξέλιξης της παθολογίας, οι ειδικοί συμβουλεύουν τη χρήση ορθοπεδικών συσκευών (ορθώσεις και επίδεσμοι). Σας επιτρέπουν να στερεώσετε σταθερά την άρθρωση και να παρέχετε την απαραίτητη υποστήριξη κατά τη διάρκεια της φυσικής δραστηριότητας.
Φάρμακα
Τα φάρμακα συνταγογραφούνται επίσης σε ατομική βάση. Κατά κανόνα, συνιστάται στους ασθενείς να λαμβάνουν τα ακόλουθα φάρμακα:
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Αυτά τα φάρμακα σας επιτρέπουν να έχετε διπλό αποτέλεσμα: ανακουφίστε τον πόνο και εξαλείψτε τη φλεγμονώδη διαδικασία.
- Παρασκευάσματα που περιέχουν χονδροϊτίνη, γλυκοζαμίνη και κολλαγόνο. Σας επιτρέπουν να ενεργοποιήσετε τις διαδικασίες αποκατάστασης στον χόνδρο.
- Στεροειδείς ορμόνες. Φάρμακα με ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση. Χρησιμοποιείται σε καταστάσεις όπου τα ΜΣΑΦ δεν είναι σημαντικά αποτελεσματικά.
- Μυοχαλαρωτικά. Φάρμακα που ανακουφίζουν τον μυϊκό τόνο, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανακούφιση του πόνου αυξημένης έντασης.
- Μέσα που ομαλοποιούν την κυκλοφορία του αίματοςκαι βελτίωση του τροφισμού των ιστών που βρίσκονται κοντά στην άρθρωση.
- Βιταμίνη Β. Τα σύμπλοκα που περιέχουν αυτή τη βιταμίνη συνταγογραφούνται για τη βελτίωση της μετάδοσης των νεύρων, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία όταν οι απολήξεις συμπιέζονται από προσβεβλημένες δομές.
Σε περίπτωση πόνου σημαντικής έντασης, συνιστάται επίσης η διενέργεια περιαρθρικών αποκλεισμών. Διενεργούνται μόνο υπό την επίβλεψη επαγγελματιών ειδικών σε κλινικό περιβάλλον. Στην περίπτωση αυτή, στην άρθρωση εγχέονται ειδικά διαλύματα με στεροειδείς ορμόνες και αναισθητικά.
Γυμναστική για την κοξάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου
Ιδιαίτερα αποτελεσματικές στην αποκατάσταση της κινητικής λειτουργίας και στη μείωση του μυϊκού σπασμού είναι ειδικές ασκήσεις που συνιστώνται να γίνονται για την κοξάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου. Λόγω του βέλτιστα επιλεγμένου φορτίου, είναι δυνατό να ανακουφιστεί ο πόνος και να αυξηθεί το εύρος των κινήσεων. Επιπλέον, ένα σωστά συγκροτημένο σύμπλεγμα σάς επιτρέπει να αποτρέψετε τις ατροφικές διεργασίες στους μύες και να ανακουφίσετε τους σπασμούς εάν παρατηρηθούν τσιμπημένες νευρικές απολήξεις στο φόντο της νόσου.
Επίσης, η γυμναστική για την κοξάρθρωση της άρθρωσης του ισχίου βοηθά στη βελτίωση της ροής του αίματος στην πληγείσα περιοχή και σας επιτρέπει να επιταχύνετε τις διαδικασίες αποκατάστασης.
Κατά την επιλογή ασκήσεων, ο ειδικός πρέπει να λάβει υπόψη την καταστροφή της άρθρωσης του ισχίου και τη φυσική κατάσταση του ασθενούς.
Φυσικοθεραπευτικές μέθοδοι
Οι διαδικασίες μασάζ και η φυσιοθεραπεία μπορούν να προσφέρουν ένα ειδικό αναλγητικό, αντιφλεγμονώδες και αποσυμφορητικό αποτέλεσμα. Βοηθούν επίσης στη διατήρηση του μυϊκού τόνου στα άκρα, αποτρέποντας τις ατροφικές διεργασίες.
Για ανωμαλίες της άρθρωσης του ισχίου, εκτελούνται οι ακόλουθες διαδικασίες:
- UHF;
- Έκθεση λέιζερ;
- Θεραπεία με υπερήχους;
- Μαγνητοθεραπεία;
- Έκθεση σε συνεχές ηλεκτρικό ρεύμα σε συνδυασμό με φάρμακα.
- Παραφινοθεραπεία;
- Φωνοφόρηση.
Η παραπάνω θεραπεία θα έχει θετικό αποτέλεσμα μόνο εάν ο ασθενής έχει διαγνωστεί με κοξάρθρωση στα αρχικά στάδια.
Θεραπεία κρουστικών κυμάτων για την κοξάρθρωση
Για την κοξάρθρωση του πρώτου ή του δεύτερου σταδίου, η θεραπεία κρουστικών κυμάτων παρέχει σημαντική θετική δυναμική. Για παράδειγμα, μια πορεία 10-15 διαδικασιών θεραπείας κρουστικών κυμάτων μπορεί να μειώσει τις αρνητικές εκδηλώσεις που χαρακτηρίζουν την παθολογία του σταδίου 2 σε σημεία του αρχικού σταδίου της νόσου.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι μόνο οι έγκαιρες συνεδρίες θεραπείας μπορούν να προσφέρουν το καλύτερο αποτέλεσμα αποκατάστασης. Ταυτόχρονα, θα είναι δυνατή η μείωση του αριθμού των διαδικασιών SWT.
Ωστόσο, η βασική θετική πτυχή κατά την προσβολή της προσβεβλημένης άρθρωσης με κρουστικά κύματα είναι η ικανότητα ομαλοποίησης της κυκλοφορίας του αίματος, η οποία διευκολύνει την επιταχυνόμενη παροχή σημαντικών θρεπτικών συστατικών που εμπλέκονται στις αναγεννητικές διαδικασίες σε διάφορες δομές της άρθρωσης του ισχίου.
Επιπλέον, ως μέρος της εφαρμογής της θεραπείας κρουστικών κυμάτων, είναι δυνατή η σύνθλιψη παθολογικών οστικών αναπτύξεων, οι οποίες συμβάλλουν σε σημαντικό ερεθισμό των αρθρικών ιστών και εμποδίζουν την αναγέννηση.
Στις κλινικές λειτουργούν φυσιοθεραπευτές και νευρολόγοι με επαγγελματική εμπειρία. Μιλούν άπταιστα στην εργασία με τις πιο πρόσφατες φυσιοθεραπευτικές μεθόδους, οι οποίες περιλαμβάνουν τη μέθοδο των κρουστικών κυμάτων. Επιπλέον, οι ειδικοί έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται με σύγχρονο εξοπλισμό. Αυτό παρέχει ένα εγγυημένο θετικό αποτέλεσμα και σας επιτρέπει να συντομεύσετε την περίοδο θεραπείας.
Χειρουργική επέμβαση
Δυστυχώς, πολλοί ασθενείς καθυστερούν να επικοινωνήσουν με μια ιατρική μονάδα και επισκέπτονται έναν ειδικό μόνο όταν αρχίσουν να εμφανίζονται μη αναστρέψιμες διεργασίες στην άρθρωση του ισχίου.
Για προχωρημένο τρίτο ή τέταρτο στάδιο της νόσου, η μόνη αποτελεσματική μέθοδος είναι η χειρουργική επέμβαση. Θα αποκαταστήσει την κινητική ικανότητα και θα εξαλείψει τον οξύ πόνο, δηλαδή θα βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Κατά κανόνα, η χειρουργική επέμβαση συνταγογραφείται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- Επώδυνες αισθήσεις αυξημένης έντασης που δεν μπορούν να ανακουφιστούν με φάρμακα.
- Έλλειψη διααρθρικού χώρου.
- Παραβίαση της ακεραιότητας του μηριαίου αυχένα.
- Σημαντικός περιορισμός της φυσικής δραστηριότητας.
Λαμβάνοντας υπόψη την ένταση της βλάβης των αρθρώσεων και τις αλλαγές στον οστικό ιστό, οι ασθενείς μπορούν να συνταγογραφηθούν στους ακόλουθους τύπους παρεμβάσεων:
- Αρθρόδεση. Παρέμβαση που δημιουργεί πλήρη ακινησία της άρθρωσης. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται ειδικές μεταλλικές πλάκες.
- Οστεοτομία. Μια χειρουργική επέμβαση που συνίσταται σε τεχνητό κάταγμα του μηριαίου οστού με σκοπό την ανόρθωση του άξονά του. Τα προκύπτοντα μέρη τοποθετούνται στην πιο βέλτιστη θέση, η οποία σας επιτρέπει να αφαιρέσετε το υπερβολικό φορτίο από την προσβεβλημένη άρθρωση.
- Αρθροπλαστική. Η μόνη μέθοδος μέσω της οποίας είναι δυνατόν να αποκατασταθεί όλη η λειτουργικότητα της άρθρωσης του ισχίου και να επιτευχθεί πλήρης ανάρρωση του ασθενούς. Μετά τη χρήση αυτής της μεθόδου εξάλειψης της κοξάρθρωσης, ένα άτομο ξεχνά τα προβλήματα με τις αρθρώσεις για 20-30 χρόνια.
Τα ιατρικά κέντρα εκτελούν χειρουργικές επεμβάσεις στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου οποιασδήποτε πολυπλοκότητας. Πραγματοποιούνται από εξειδικευμένους ειδικούς με χρήση σύγχρονων εργαλείων και τεχνολογίας, η οποία εξαλείφει τυχόν σφάλματα κατά την παρέμβαση.
Επιπλοκές της νόσου
Όταν η παθολογική διαδικασία βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο, η κινητικότητα των αρθρώσεων περιορίζεται σημαντικά, το άτομο χάνει την ικανότητα να περπατά και να φροντίζει τον εαυτό του και παρατηρείται παθολογική σύντηξη ιστών. Επιπλέον, μια τέτοια ανωμαλία μπορεί να έχει ανεπιθύμητη επίδραση στο βάδισμα, η οποία προκαλείται από την εμφάνιση χωλότητας και τη μείωση του μεγέθους του άκρου.
Προληπτικές ενέργειες
Οι ασθενείς με πόνο στην άρθρωση του ισχίου θα πρέπει να παρακολουθούνται από ειδικό και να χρησιμοποιούν ειδικές ορθοπεδικές συσκευές κατά την εκτέλεση εργασιών και σωματικής δραστηριότητας. Επιπλέον, μετά το χειρουργείο, είναι απαραίτητο να υποβάλλεται σε ακτινογραφία 3 φορές το χρόνο για την παρακολούθηση της κατάστασης της άρθρωσης.