Αρθροπλαστική του 2ου σταδίου: αιτίες, διάγνωση και θεραπεία

2 βαθμός γοναρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος όχι μόνο μπορεί να μειώσει την κινητική δραστηριότητα του ασθενούς, αλλά επίσης να επιδεινώσει την ποιότητα ζωής του γενικά. Ο λόγος για αυτό μπορεί να είναι όχι μόνο πόνος και αδυναμία άσκησης, η οποία φαινόταν ασήμαντη μέχρι πρόσφατα.

Συγκρίνοντας τις αλλαγές που σημειώθηκαν μεταξύ του αρχικού σταδίου της νόσου και του δεύτερου σταδίου, ένα άτομο αρχίζει να καταλαβαίνει: χωρίς σωστή θεραπεία, η κατάσταση θα επιδεινωθεί μόνο.

Αιτίες της νόσου

Τις περισσότερες φορές, ο λόγος για τη μετάβαση της νόσου στο στάδιο 2 είναι μια ανεύθυνη στάση απέναντι στη θεραπεία και η μη συμμόρφωση με τις συστάσεις του γιατρού σχετικά με τη σωματική δραστηριότητα και τις αλλαγές στον τρόπο ζωής.

Σε μια άρθρωση που έχει ήδη προσβληθεί από την ασθένεια, η κυκλοφορία του αίματος και οι μεταβολικές διεργασίες επιβραδύνονται στο βαθμό που οι ιστοί δεν μπορούν να λάβουν θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο χωρίς εξωτερική βοήθεια. Σε περίπτωση άρνησης θεραπείας ή αναβολής της "για αργότερα", υπάρχει επιτάχυνση των καταστρεπτικών διαδικασιών στην άρθρωση και, κατά συνέπεια, η μετατροπή της νόσου του ήπιου σταδίου τους σε πιο σοβαρή.

Συμπτώματα

Το στάδιο 2 της γοναρθρώσεως του γόνατος χαρακτηρίζεται από τις ακόλουθες εκδηλώσεις:

  • αυξημένος πόνος: οι προσβολές του πόνου αποκτούν κάποια κανονικότητα (μετά από έναν βραδινό ύπνο, παρατεταμένη περίοδος ανάπαυσης, σωματική άσκηση).
  • δυσκαμψία στις αρθρώσεις, συνήθως το πρωί, η οποία εξαφανίζεται μετά από σύντομο περίπατο.
  • η άρθρωση του γόνατος αυξάνεται σε μέγεθος, η ανακούφισή της εξομαλύνεται - όλες οι φυσιολογικές εξάρσεις και οι καταθλίψεις στην άρθρωση δεν προσδιορίζονται πλέον. Σε όρθια θέση, αυτό μπορεί να εκδηλωθεί ως δέρμα "κρέμεται" πάνω από το γόνατο. Σε θέση οκλαδόν, καθίσταται προφανές ότι το ένα γόνατο (που επηρεάζεται από γοναρθρώσεις) είναι πολύ μεγαλύτερο από το άλλο, υγιές και έχει σφαιρικό σχήμα.
  • όταν κινείστε στο γόνατο, ακούγεται μια χαρακτηριστική κρίση.
  • Οι κινήσεις κάμψης και επέκτασης της άρθρωσης είναι απότομα περιορισμένες.

Τα άτομα με γοναρθρόπτωση 2ου βαθμού σπάνια μπορούν να κάνουν χωρίς να παίρνουν παυσίπονα, καθώς ο πόνος στο γόνατο αρχίζει να ενοχλεί ακόμη και κατά τη διάρκεια περιόδων ανάπαυσης. Αυτό οφείλεται σε αιχμηρές αυξήσεις στους οστικούς ιστούς της άρθρωσης, οι οποίες ερεθίζουν και τραυματίζουν όλες τις δομές του γόνατος.

Πώς ο γιατρός κάνει αυτήν τη διάγνωση

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένας ασθενής που διαμαρτύρεται για επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του έχει ήδη διαγνωστεί με γοναρθρώσεις και ο θεράπων ιατρός μπορεί να διατάξει μια ακτινογραφία για να αξιολογήσει τις αλλαγές στην άρθρωση.

Εάν ο γιατρός έχει λόγους να υποψιάζεται ότι άλλες ασθένειες σχετίζονται με τη γοναρθρόπτωση, μπορεί να προταθούν CT, MRI και εργαστηριακές εξετάσεις αίματος. Αυτό είναι απαραίτητο για να αποκλειστούν λοιμώξεις που μπορούν να διεισδύσουν στην άρθρωση μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και μια περίπλοκη πορεία γοναρθρώσεως, με βλάβη στους μαλακούς ιστούς.

Επιπλοκές της νόσου

σημεία και συμπτώματα αρθροπάθειας στο γόνατο

Ελλείψει θεραπείας ή ανεπαρκώς υπεύθυνης στάσης απέναντί ​​του, η γοναρθρώση βαθμού 2 μπορεί γρήγορα να ξεπεράσει το τελευταίο «στάδιο» και να φτάσει στο τελικό στάδιο, στο οποίο ο πόνος γίνεται συνεχής σύντροφος και οι αρθρώσεις υφίστανται μη αναστρέψιμες αλλαγές και παραμορφώσεις.

Επιπλέον, οι εξασθενημένοι ιστοί των αρθρώσεων γίνονται ευάλωτοι σε λοιμώξεις και οποιαδήποτε ιογενής ή βακτηριακή συστηματική νόσος μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές κατά τη διάρκεια της γοναρθρώσεως. Η πιο κοινή, αλλά όχι λιγότερο επικίνδυνη, είναι η μόλυνση της κοιλότητας των αρθρώσεων με το σχηματισμό πυώδους περιεχομένου, η οποία μπορεί να εξαπλωθεί σε μαλακούς ιστούς - μύες, δέρμα.

Θεραπεία

Στη θεραπεία της γοναρθρότητας βαθμού 2, η εστίαση είναι στην ανακούφιση του πόνου, στην επιβράδυνση ή στην πλήρη διακοπή της εκφυλιστικής διαδικασίας στην άρθρωση, στην πρόληψη επιπλοκών και στη βελτίωση της κινητικότητας του γόνατος.

Φάρμακα

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της γοναρθρώσεως 2ου βαθμού χωρίζονται στις ακόλουθες ομάδες:

  • Αντιφλεγμονώδη φάρμακα.Αυτά περιλαμβάνουν την τελευταία γενιά μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), τα οποία εξαλείφουν τη φλεγμονώδη διαδικασία στην άρθρωση και, κατά συνέπεια, μειώνουν τον πόνο.
  • Chondroprotectors.Αυτή η ομάδα φαρμάκων βοηθά στην προστασία του χόνδρου ιστού από περαιτέρω καταστροφή και ενισχύει τις διαδικασίες αναγέννησης σε αυτά.
  • Παρασκευάσματα υαλουρονικού οξέος,που είναι ανάλογα της φυσικής λίπανσης της εσωτερικής επιφάνειας της άρθρωσης. Με τη μείωση της τριβής στην άρθρωση του γόνατος, αυτά τα φάρμακα αποτρέπουν την περαιτέρω φθορά του χόνδρου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδοαρθρικές ενέσεις υαλουρονικού οξέος ενδείκνυνται (για παράδειγμα, με πολύ κακή κυκλοφορία αίματος στην άρθρωση, η οποία εμποδίζει άλλες μορφές του φαρμάκου να φτάσουν στους προσβεβλημένους ιστούς).
  • Βοηθήματα.Αυτά περιλαμβάνουν παρασκευάσματα βιταμινών, ανοσοδιεγερτικά, βιοδραστικά εκχυλίσματα από φυτά (αλόη, εχινάκεια κ. ο. κ. ), τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να βελτιώσουν την κυκλοφορία του αίματος στους αρθρικούς ιστούς και έτσι να επιταχύνουν τις μεταβολικές διαδικασίες σε αυτούς.

Φυσιοθεραπεία, μασάζ, γυμναστική

θεραπεία της αρθροπάθειας του γόνατος με φυσιοθεραπεία

Τέτοιες μέθοδοι θεραπείας όπως η φυσιοθεραπεία, η θεραπεία μασάζ και άσκησης μπορούν να θεωρηθούν βοηθητικές στη θεραπεία του 2ου βαθμού γοναρθρώσεως του γόνατος και σπάνια χρησιμοποιούνται ως ανεξάρτητες μέθοδοι θεραπείας.

Η φυσιοθεραπεία (UHF, φωνοφόρηση, θεραπεία υπερήχων, μαγνητοθεραπεία) χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στην άρθρωση και την τόνωση των διαδικασιών ανάκαμψης σε αυτήν.

Μία από τις πιο αποτελεσματικές φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες για τη θεραπεία της αρθροπάθειας είναι η θεραπεία με λέιζερ MLS με δυνατότητα προσαρμογής της ισχύος της ακτινοβολίας λέιζερ. Η θεραπεία χρησιμοποιεί σταθερά και παλμικά μήκη κύματος, λόγω των οποίων επιτυγχάνεται βαθιά διείσδυση στους ιστούς και έντονο κλινικό αποτέλεσμα. Το λέιζερ MLS αντιμετωπίζει όλες τις ασθένειες των αρθρώσεων, την οστεοχόνδρωση, τις κήλες και άλλες ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος.

Το μασάζ συνιστάται να πραγματοποιείται σε μαθήματα 10-15 συνεδριών, μία συνεδρία καθημερινά ή κάθε δεύτερη μέρα. Μασάζ, βελτίωση της παροχής αίματος στην άρθρωση, ομαλοποιεί τις μεταβολικές διεργασίες σε αυτήν και παρέχει μια πιο αποτελεσματική επίδραση των φαρμάκων στους ιστούς που επηρεάζονται από την ασθένεια.

Στη διάγνωση της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος του 2ου βαθμού, συχνά συνταγογραφούνται μασάζ με τη χρήση φαρμάκων (χονδροπροστατευτικοί παράγοντες, αντιφλεγμονώδεις ή ερεθιστικές αλοιφές, ψύξη και εξωτερικοί αναισθητικοί παράγοντες). παράγοντες.

Το σύμπλεγμα ασκήσεων φυσιοθεραπείας ανατίθεται στους θεράποντες ιατρούς μετά από αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας με φάρμακα και επιλέγεται λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά της πορείας της νόσου και τη γενική υγεία του ασθενούς.

Διόρθωση τρόπου ζωής

Η διόρθωση του τρόπου ζωής είναι μία από τις πιο σημαντικές προϋποθέσεις για αποτελεσματική θεραπεία. Με τη γοναρθρωση του 2ου βαθμού, πρέπει να τηρείτε τους ακόλουθους κανόνες:

  • Μείωση του φορτίου στην αρρώστια άρθρωση.Για αυτό, χρησιμοποιούνται ορθοπεδικά καλάμια, τα οποία σας επιτρέπουν να κατανείμετε το φορτίο κατά τη διάρκεια της κίνησης με τέτοιο τρόπο ώστε η άρθρωση του γόνατος να εμπλέκεται ελάχιστα. Είναι σημαντικό να επιλέξετε το σωστό ζαχαροκάλαμο για το ύψος σας - πρέπει να είναι από τον καρπό έως το πάτωμα όταν στέκεστε.
  • Διατροφή.Για αυτήν την ασθένεια, συνιστάται να μειωθεί η κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν ζωικές πρωτεΐνες (αυγά, κρέας, ψάρι, πλήρες γάλα), υδατάνθρακες (ψημένα προϊόντα, γλυκά) και τυχόν τρόφιμα και ποτά που περιέχουν συνθετικές γεύσεις, γλυκαντικά, συντηρητικά.
  • Απώλεια βάρους.Η παχυσαρκία είναι ένας από τους παράγοντες κινδύνου που αυξάνει την πιθανότητα μεταβολικών διαταραχών σε όλους τους ιστούς, συμπεριλαμβανομένων των ιστών των αρθρώσεων. Επιπλέον, το υπερβολικό βάρος είναι μια περιττή πίεση στις αρθρώσεις.

Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική θεραπεία μπορεί να χωριστεί σε δύο τύπους: αρθροσκόπηση και ενδοπροθετική.

Κάθε λειτουργία έχει τη δική της λίστα ενδείξεων για τις οποίες η παρέμβαση θα είναι πιο αποτελεσματική.

Αρθροσκόπηση

αρθροσκόπηση για αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος

Η αρθροσκόπηση είναι μια χειρουργική μέθοδος χαμηλού τραύματος στην οποία η επέμβαση πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας μικροσκοπικό φωτισμό, χειρουργικές συσκευές και συσκευές βίντεο που εισάγονται στην κοιλότητα της άρθρωσης μέσω μικρών παρακέντρων.

Ανάγνωση:

  • παρουσία νεοπλασμάτων των οστών (οστεοφύτα) που εμποδίζουν την κινητικότητα των αρθρώσεων.
  • παραμορφώσεις των ιστών των αρθρώσεων, οι οποίες μπορούν να διορθωθούν χωρίς χειρουργική επέμβαση μεγάλης κλίμακας.
  • η ανάγκη για χονδροπλαστική, η οποία μπορεί να επιβραδύνει σημαντικά την πρόοδο της νόσου και να αποκαταστήσει την ικανότητα κίνησης της άρθρωσης.

Οι αντενδείξεις για την αρθροσκόπηση είναι οξείες μολυσματικές ασθένειες, διαταραχές πήξης του αίματος και ένα μικρό εύρος κίνησης στην άρθρωση - η αδυναμία πλήρους επέκτασης ή κάμψης της άρθρωσης δεν επιτρέπει στον χειρουργό να εκτελέσει τους απαραίτητους χειρισμούς.

Ενδοπροσθετικά

Ενδοπροθετικά - αντικατάσταση αρθρώσεως γόνατος με τεχνητή από ανθεκτικό και υποαλλεργικό υλικό, πανομοιότυπη δομή με φυσικό ιστό οστού.

Με την πάροδο του χρόνου, η πρόσθεση αναλαμβάνει όλες τις λειτουργίες της "μητρικής" άρθρωσης και σας επιτρέπει να επιστρέψετε στην κανονική ζωή.

Ανάγνωση:

  • κανένα αποτέλεσμα μετά από μια μακρά πορεία συντηρητικής θεραπείας.
  • ταχεία εξέλιξη της νόσου;
  • Οι αλλαγές στην άρθρωση διαταράσσουν σημαντικά την κινητική δραστηριότητα του ασθενούς, προκαλούν σοβαρό και συχνό πόνο ή / και προκαλούν κίνδυνο αναπηρίας.
αρθροπλαστική για αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος

Μεταξύ των απόλυτων αντενδείξεων υπάρχουν μόνο συστηματικές ασθένειες που καθιστούν αδύνατη οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση.

Ο θεράπων ιατρός σταθμίζει τους κινδύνους και τα οφέλη της χειρουργικής θεραπείας και, με βάση τα συμπεράσματα, λαμβάνει μια απόφαση σχετικά με την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης ή τη συνέχιση μιας συντηρητικής θεραπείας.